Supermanager

De moeder van Bobbie spreekt haar gemis uit. 'Waarom nooit meer dat telefoontje, mam, hoe gaat het met je, hoe is het met pa? Zal ik dat voor je doen? Mam, ik heb zo'n leuk spel bedacht met Jasper. Ja, ik heb het razend druk, maar dat geeft niet hoor, straks lekker volleyballen. We hebben zulke leuke plannen voor de vakantie. Ja, ik ben bijna thuis.... Nooit meer......'

Daarna wordt 'You are so beautiful' gedraaid. Hun lied. Norma liep de trouwzaal in op weg naar een superhuwelijk met Bobbie op dit liedje.

Nu liep ze op hetzelfde liedje het podium van de kerk op.

'Ik ben blij dat wij onze droom waar hebben gemaakt, en twee jaar geleden werk, vrienden en familie gedag hebben gezegd om met een camper Europa door te reizen, alles hebben gezien wat we wilden en intens, , intens hebben genoten van elkaar. Het was de mooiste tijd van mijn leven. Zeker nu.

Dat pakt niemand ons meer af'.

'Wanneer hij dood zou gaan, moest het liedje Walking on the Moon worden gedraaid, van the Police. Alles kan, als je het maar wilt, zelfs wandelen op de maan. Dat vond Bob.

Ik hoop dat zijn energie, zijn wilskracht, zijn positiviteit, in ons voortleeft, dat we er af en toe even bij stilstaan om te bedenken, hoe zou Bobbie dat hebben gedaan, zo ga ik dat ook doen. Want alles kan!

Michael neemt als laatste het woord.

'Want je was niet zomaar iemand (....) En er was grote vriendschap, en in ons geval broederschap. En dat uitte zich in genieten en plezier, wat hebben we vreselijk gelachen en plezier gehad'.

'Je zal bijna 40 zijn en nog steeds geen stoel nodig hebben op het strand omdat je toch altijd aan het spelen bent. Wat een energie'.

'We zeiden wel eens tegen elkaar dat Bobbie voor het geluk geboren was, wat hij wilde kreeg hij, wat hij deed dat lukte. In alles, zijn gezin, school, sport, werk. Natuurlijk weten we, dat dwong hij af. Maar het leek allemaal zo makkelijk te gaan zonder dat je je er aan irriteerde. Hij liep er niet mee te koop'.

'Ik hoop dat wij zijn antwoorden, energie en lang niet altijd uitgesproken maar aanwezige raad en vriendschap altijd te blijven voelen. En ik ben blij zo'n broer en vriend gehad te hebben maar ik had hem zo graag nog lange tijd bij me gehad'.

'Twee mannen zo stil'. Een liedje van een Nederlandse verzamelcd die we vaak draaiden tijdens de Europareis. Ontroerende passende tekst over mannen en hun verdriet.

Bobbie was geliefd bij de volleybal, als trainer, speler, vriend, entertainer. Anja Dreschler heeft na het overlijden van Bobbie een prachtig liedje geschreven, en live gezongen onder begeleiding van Roland Bakker op zijn begrafenis. Bobbie heeft veel mensen diep geraakt.